Conflict of interest…

Conflicterende gevoelens over conflictlabels

Het komt als PR-bureau regelmatig voor. Een kans om te werken voor een merk dat de directe concurrent is van een bestaande klant. Oftewel: een ‘conflict of interest’. Ik werk meer dan 20 jaar aan bureauzijde en heb het altijd zonde gevonden om mooie new business kansen voorbij te laten gaan. Maar tegelijkertijd voelde het niet goed om op hetzelfde moment te werken voor twee merken met dezelfde belangen en doelgroep. Ik ben altijd erg loyaal aan klanten. Nu we werken voor Klarna, betaal ik bijvoorbeeld liever niet met AfterPay… Deze loyaliteit richting klanten is altijd de reden geweest om niet verder te praten met ‘conflictlabels’.

De laatste tijd vraag ik me door diverse ervaringen echter af: moeten we als bureau eigenlijk niet gewoon wat opportunistischer zijn en een conflictlabel overwegen? Of het ‘conflict’ op een andere manier benaderen? Ik ben heel benieuwd hoe merken en vakgenoten hier naar kijken. Ik neem jullie mee in mijn gedachten op basis van een aantal recente voorbeelden en overwegingen:

Niet zo lang geleden werden we bij NewsLab via een goede bekende gevraagd om een proefopdracht te doen voor een groot voedingsmiddelenconcern. Als dit goed zou gaan, zouden we in aanmerking komen voor het hele PR-account. Een mooi compliment, maar de eerste opdracht was voor een merk dat een directe concurrent is van een klant waar we al meer dan 10 jaar voor werken. De andere merken van dit bedrijf waren niet conflicting, maar we hebben de kans toch afgehouden. Maar wat bleek… Het bedrijf werd uiteindelijk launching client van een nieuw opgericht (conflict)label van een ander PR-bureau. Reden? Het “moeder PR-bureau” had ook conflicting clients. Het voelde toch wel zuur om dat te horen… 

Klant kiest voor conflictlabel, maar werkt gewoon met team hoofdlabel

Een andere situatie. Een andere goede bekende vertelde enthousiast over een kans om te starten als PR-partner voor haar organisatie. Haar collega, die de eindbeslissing hier over nam, had graag met bureau X willen werken, omdat zij iemand daar goed kent. Dit kon echter niet, want bureau X werkte al voor de concurrent. Bij ons waren er geen conflicten, dus dat zag er goed uit. Om vervolgens te horen dat het conflictlabel van bureau X voor ze aan de slag was gegaan. Maar wel met een team dat gewoon werkt voor klanten van het hoofdlabel. Hoewel dit vooral ingegeven werd door een bestaande relatie tussen de klant en het bureau, realiseerde ik me toen ik het hoorde: blijkbaar vinden sommige klanten het prima om via een creatieve constructie samen te werken. Ik heb in het verleden klanten juist vrij uitgesproken hierover horen zijn: het was not done. Maar dat is alweer een tijd geleden…

In de praktijk komt het overigens vaker voor, dat mensen bij bureaus vanuit meerdere labels werken. Met aangepaste mailadressen, maar vanaf dezelfde werkplek en in dezelfde teams. Vooral bij de internationale bureaus. Daar is conflicting business lang niet altijd de reden, maar het feit dat er meerdere PR-bureaus onder een grote moeder hangen. Met in Amerika wel aparte bureaus op meerdere locaties, maar in Nederland vaak heel klein en geïntegreerd met een ander label. Het voordeel is wel dat je conflicting business zo op kunt vangen op een manier die logisch voelt en niet een ‘trucje’ is om meer business binnen te halen.

Twee is een conflict, drie is een specialisme

Er zijn behoorlijk wat PR-bureaus met een specialisme. Destination PR-bureaus die alleen PR doen voor bestemmingen, beauty PR-bureaus die veel verschillende beautymerken vertegenwoordigen, fashion PR-bureaus die concurrerende labels naast elkaar in hun showroom hebben hangen. Bij deze bureaus wordt het als een voordeel gezien: al die expertise op één plek. Lekker efficiënt. Maar dat lijkt pas op te gaan vanaf minimaal drie klanten… In het geval van 2 concurrenten wordt dit niet zo gezien. Maar waarom eigenlijk? Een goed PR-team deelt sowieso nooit vertrouwelijke informatie van klanten, of ze nu voor één, twee of vijf concurrenten zouden werken. En als ze al werkzaam zijn voor een specifieke klant, kan het de werkzaamheden juist versterken en efficiënter maken. Dat is in het voordeel van beide merken.

Kortom, er zijn meerdere redenen waarom ik me de vraag stel: zou ik wel zulke conflicterende gevoelens moeten hebben over conflict labels? Moeten we niet opportunistischer zijn en gewoon voor concurrenten werken? Vanuit NewsLab zelf of een eventueel tweede label? Met een net wat andere positionering en ruimte voor klanten binnen de branches waar we juist al zoveel ervaring in hebben door een andere klant. Ik ben benieuwd naar de meningen van klanten en collega’s bij andere bureaus, dus: wat vind jij?

BLOG